نقش و تأثیر تغییر اقلیم بر اهلی شدن و تغییرات فراژنتیکی گندم

تغییرات اقلیمی همواره از راه ایجاد تغییر در مؤلفه‌های محیطی، اثرات بسیاری بر انقراض ، انطباق و یا سازگاری گیاهان و جانوران داشته است. نتایج به‌دست‌آمده از تحقیقات انجام‌شده بر چگونگی اهلی­شدن گندم و تغییرات ژنتیکی آن نشان‌دهنده وجود ارتباط میان این تغییرات شرایط آب‌وهوای گذشته و تغییرات ژنتیکی گندم می‌باشد. در بیش از ۱۲۵۰۰ سال قبل، گندم برای سازگاری با شرایط اقلیمی سردتر و دارای بادهای شدیدتر با تشکیل یاخته‌های کوچک و تغییر در اندازه و شکل دانه‌ها و کوتاه و ضخیم‌تر نمودن ساقه به‌نوعی سازگاری در برابر تغییرات ناگهانی اقلیم دست‌یافت. تغییر اقلیم انسان منشأ کنونی و گرم‌تر شدن شرایط اقلیمی در عرض‌های پایین و میانی در کاهش میزان باروری، تغییر در اندازه، شکل و کیفیت دانه‌های گیاهان و به‌ویژه غلات جهت رسیدن به سازگاری با شرایط اقلیمی حاضر مؤثر است. با انتقال کمربندهای کشاورزی به عرض های بالا اگرچه شرایط دمایی مطلوبی جهت رشد گندم وجود خواهد داشت اما عواملی همچون رطوبت زیاد، فقیر بودن خاک این عرض‌ها ازلحاظ مواد آلی و کم­ضخامت بودن خاک از مهم‌ترین مسائلی است که کشت گندم را محدود می­کند ، همچنین احتمال بروز انواع آفات و بیماری‌های قارچی غلات افزایش خواهد­یافت. در این پژوهش با استفاده از مرور مقالات معتبر در سطح ملی و بین المللی سعی بر آن شد تا با توجه به تغییر اقلیم در عصر حاضر و بحث امنیت غذایی، رشد و سازگاری گونه­های گندم در شرایط اقلیمی متفاوت درگذشته مورد بررسی قرار گیرد تا بتوان با توجه به میزان تغییرات بارش و دما در آینده گونه­های دارای سازگاری بالاتر را جهت تولید، انتخاب و مکان­های مناسب را جهت کاشت این محصول معرفی نمود.